[Κι' είδα να σελαγίζει ένα ποτάμι,
με φέγγη ως τις δυό του οχτιές, ζωσμένο
μύρια θαυμάσιας άνοιξης λουλούδια.
Aστραφτερές απ' το ποτάμι σπίθες
εβγαίναν κι ως σκαλώναν πάνω στ' άνθη
μοιάζαν ρουμπίνια από χρυσό ζωσμένα.
Σε λίγο, ως να μεθούσαν απ' το μύρο,
ξαναβουτούσαν μεσ' τ' ωραίο ποτάμι,
κι ως πίσω γύριζε η μια, έβγαινε η άλλη.
"Ο θείος πόθος που σε καίει, να νοιώσεις
το νόημα όσων βλέπεις, όσο αυξαίνει,
τόσο η χαρά η δική μου μεγαλώνει.
Όμως απ' το νεράκι ετούτο πρέπει να πιείς,
προτού σβηστεί μια τέτοια δίψα".
Έτσι μου είπε ο ήλιος των ματιών μου.]
DANTE ALIGHIERI LA DIVINA COMMEDIA - PARADISO
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ AΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ: Γ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ - ΑΘΗΝΑ 1964
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου