Κenkitsatatsirira

Ήρθα στη Φλωρεντία για να ξεχάσω για λίγο 
το Περού και τους Περουβιανούς, και να που η καταραμένη χώρα μού βγήκε φάντης μπαστούνι σήμερα το πρωί με τον πιο αναπάντεχο τρόπο. Είχα επισκεφτεί το αναστηλωμένο σπίτι του Δάντη, το παρεκκλήσι του Σαν Μαρτίνο και το σοκάκι όπου σύμφωνα με το θρύλο αντίκρισε για πρώτη φορά τη Βεατρίκη, όταν, στο στενό της Σάντα Μαργκερίτα, κοκάλωσα μπροστά σε μια βιτρίνα: τόξα, βέλη, ένα σκαλιστό κουπί, ένα τσουκάλι με γεωμετρικά σχέδια και μια κούκλα φασκιωμένη με μια κούσμα από άγριο
μπαμπάκι. Εκείνο όμως που μου έφερε άξαφνα στο στόμα τη γεύση της περουβιανής ζούγκλας ήταν τρεις τέσσερις φωτογραφίες. Πλατιά ποτάμια, πελώρια δέντρα, εύθραυστες πιρόγες, φτενές καλύβες πάνω σε πασσάλους και σκουροκόκκινοι άντρες και γυναίκες, μισόγυμνοι και μπογιατισμένοι, να με ατενίζουν μέσ' απ' το γυαλιστερό χαρτόνι.
Φυσικά μπήκα. Με μιαν αλλόκοτη ανατριχίλα και το προαίσθημα ότι έκανα βλακεία, διακινδυνεύοντας, για μια ασήμαντη περιέργεια, να ανατρέψω το τόσο καλά σχεδια-
σμένο κι εκτελεσμένο ως τότε πρόγραμμα -ανάγνωση του Δάντη και του Μακιαβέλι 
και αναδίφηση της αναγεννησιακής ζωγραφικής για δυο τρεις μήνες σε απόλυτη μοναξιά- και να προκαλέσω μια μικρή θεομηνία από κείνες που κατά καιρούς φέρνουν τη ζωή μου τα πάνω κάτω. Αλλά φυσικά μπήκα...

Μario Vargas Llosa - Ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες - Εκδόσεις Καστανιώτη

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ.

Αρχίζει μία Αναγέννηση. Μιά απροσδόκητη Αναγέννηση
φύσηξε απότομα πάνω από σφαγές λαών κι αδιάφορη για
τις σφαγές. Σαν εξουσία δόξας θα παρουσιαστεί. 
Θα παρουσιαστεί με την βία όπως η καταστροφή. Εκεί 
που όλα τελειώναν των ανθρώπων. Προτού το τέλος
ο κόσμος ετελείωνε αρχινώντας.

Αλλά οι άνθρωποι αποστρέφονται αυτήν την τελευταία 
Αναγέννηση. Σφαδάζουν και δοξάζονται υποφέροντας. 
Η αναίτια Αναγέννηση ανασηκώνει από κάτω τους 
ανθρώπους σαν στέψη λογχισμένων. Μια αφύσικη
αναζωογόνηση θα τους διεγείρει. Εμψυχώνει αλλά μ'
έναν τρόπο ακίνητο τανύει την ψυχή τους την αραιώνει
τρομαχτικά. Αλλά η μοίρα των ανθρώπων αντιστέκεται.
Η φύση τους συντρίβεται και έτσι ρημαγμένη υψώνεται.
Από την σύμφυρση τέλους κι αρχής.
Από την εναντίωση των ανθρώπων γεννιέται ο εξής 
αιώνας οι άνθρωποι όρθιοι.
 

με μία σκληρότητα. Σα να είχαν μιάν οίηση κρίματος.
Στέκονται ακίνητοι σ' αυτήν εδώ την ομαλή άκρια της
στερηάς. Μπροστά στην αχανή θάλασσα κι ερεθισμένοι
από το νερό. Σταματημένοι άνθρωποι και υπαίθριοι κι η
Αναγέννηση έμοιαζε με ιταλική. Άφθονα περιτυλιγμένοι

με πολυτελή υφάσματα. Αλλά ανάμεσα στα υφάσματα 
εκείνα έχαινε η πιο βαθειά φτώχεια. Σκεπασμένοι παντού
με υπερβολικά ρούχα πριγκήπων όπου η χλιδή ετρίφτηκε
με τον καιρό. Μέσα σε απέραντες και βαθειές πτυχές και
στον βυθό των υφασμάτων εμάντευες πνιγμένες πολύτιμες
κλωστές και νήματα ατόφυα.
Μέσα στον όγκον εκείνον του πανιού μοναχά τα πρόσωπα εφαίνονταν.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ - ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ