Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ.

Αρχίζει μία Αναγέννηση. Μιά απροσδόκητη Αναγέννηση
φύσηξε απότομα πάνω από σφαγές λαών κι αδιάφορη για
τις σφαγές. Σαν εξουσία δόξας θα παρουσιαστεί. 
Θα παρουσιαστεί με την βία όπως η καταστροφή. Εκεί 
που όλα τελειώναν των ανθρώπων. Προτού το τέλος
ο κόσμος ετελείωνε αρχινώντας.
Αλλά οι άνθρωποι αποστρέφονται αυτήν την τελευταία 
Αναγέννηση. Σφαδάζουν και δοξάζονται υποφέροντας. 
Η αναίτια Αναγέννηση ανασηκώνει από κάτω τους 
ανθρώπους σαν στέψη λογχισμένων. Μια αφύσικη
αναζωογόνηση θα τους διεγείρει. Εμψυχώνει αλλά μ'
έναν τρόπο ακίνητο τανύει την ψυχή τους την αραιώνει
τρομαχτικά. Αλλά η μοίρα των ανθρώπων αντιστέκεται.
Η φύση τους συντρίβεται και έτσι ρημαγμένη υψώνεται.
Από την σύμφυρση τέλους κι αρχής.
Από την εναντίωση των ανθρώπων γεννιέται ο εξής 
αιώνας οι άνθρωποι όρθιοι.
 
με μία σκληρότητα. Σα να είχαν μιάν οίηση κρίματος.
Στέκονται ακίνητοι σ' αυτήν εδώ την ομαλή άκρια της
στερηάς. Μπροστά στην αχανή θάλασσα κι ερεθισμένοι
από το νερό. Σταματημένοι άνθρωποι και υπαίθριοι κι η
Αναγέννηση έμοιαζε με ιταλική. Άφθονα περιτυλιγμένοι
με πολυτελή υφάσματα. Αλλά ανάμεσα στα υφάσματα 
εκείνα έχαινε η πιο βαθειά φτώχεια. Σκεπασμένοι παντού
με υπερβολικά ρούχα πριγκήπων όπου η χλιδή ετρίφτηκε
με τον καιρό. Μέσα σε απέραντες και βαθειές πτυχές και
στον βυθό των υφασμάτων εμάντευες πνιγμένες πολύτιμες
κλωστές και νήματα ατόφυα.
Μέσα στον όγκον εκείνον του πανιού μοναχά τα πρόσωπα εφαίνονταν.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ - ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου